Poniżej przedstawiam kilka przykładowych pytań, które powinny zostać zadane, jeżeli przyszły właściciel spodziewa się szczenięcia wysokiej klasy. Jeżeli odpowiedzi dane przez hodowcę nie satysfakcjonują przyszłego właściciela, są pokrętne, należy szukać innego hodowcy. Potencjalny właściciel powinien odwiedzić kilka hodowli i porównać je i ich stosunek do zwierząt.

• Kto jest ojcem i matką szczeniąt? Zobacz matke i obejrzyj zdjęcia ojca, jeżeli nie ma go w hodowli. W jakim wieku są rodzice? Pies i suka nie moga byc młodsi niż 18 miesiecy. Muszą mieć zrobione podstawowe badania zdrowotne.
• Czy oboje rodzice są sprawdzeni pod kątem przenoszenia chorób dziedzicznych. Żaden Ridgeback nie powinien zostać dopuszczony do hodowli przed zrobieniem podstawowych badan na dysplazję stawów biodrowych (fakt że Związek Kynologiczny ich nie wymaga, nie powinien być wytłumaczeniem, chodzi tu przecież o zdrowie waszych psów). Jeżeli badania zostały zrobione, przyszły wlasciciel powinien je obejrzeć. Dobrze, gdyby były też zrobione inne badania (dysplazja stawów łokciowych, poziom hormonów tarczycy...).
• Potencjalny kupiec może zadać pytanie, dlaczego hodowca skojarzył właśnie te dwa zwierzęta. Jakie wady i zalety ma każde z tych zwierząt? Jaki jest ich temperament? Do czego dąży hodowca?
• Jak często sa mioty w hodowli? Jak długo hodowca jest hodowcą?
• Czy suka miała już kiedyś szczenięta? Jeżeli tak, to kiedy były ostatnie? Suka nie powinna rodzic czesciej niż raz w roku.
• Czy oboje rodzice są zarejestrowani w Zwiazku Kynologicznym. Masz prawo obejrzeć ich rodowody.
• Czy rodzice posiadają tytuły championów? Nie są one gwarancją wspaniałego miotu, jednak jeżeli nie posiadają żadnych kwalifikacji, musisz poznać powody, jakimi kierują się hodowcy krzyżujac właśnie te psy. Musisz poznać program hodowlany.
• W jakim wieku są szczenięta? Dobry hodowca nie wypuści szczeniąt, dopóki nie osiągną 8 tygodni.
• Zapytaj hodowcy, czy robił testy temperamentu szczeniętom? Jakie są jego wyniki? Poproś, aby opowiedział ci o każdym ze szczeniąt. Zastanów się, który z nich byłby najlepszy dla ciebie. Szczenięta z tego samego miotu nie mają takich samych charakterów. Dobrze się zastanów, abyś ty i twoja rodzina byli w pełni szcześliwi z nowym mieszkańcem.
• Czy szczenię zostało zaszczepione?
• W ciagu 48 godzin od przywiezienia szczenięcia do domu, powinieneś zabrać go weterynarza. Jeżeli przy badaniu znajdzie jakiekolwiek problemy, na jaką pomoc hodowcy możesz liczyć?
• Czy w każdej chwili będziesz mógł się zwrócić do hodowcy nawet z mało ważnym pytaniem?
  
  Dobry hodowca również ma prawo zadać ci wiele pytań. Na pewno bardzo chciałby wiedzieć do jakiego domu trafi szczenię, jaki prowadzisz tryb życia i czego oczekujesz od psa. Sam powinieneś sobie zadać pytanie "Czy dobrze się czuję w towarzystwie tego hodowcy? Czy on chce znaleźć właściciela dla swojego szczenięcia, czy po prostu chce mi sprzedać psa."
  Może będziesz zakłopotany taką ilościa pytań. Dobry hodowca mile powita wszystkie pytania, bedzie pod wrażeniem twojej drobiazgowości, zwiększy się jego pewność, że szczenię trafi na odpowiedzialnego wlaściciela.
  
  Wystrzegaj sie stereotypów
  
• "Pochodzi z linii championów ..." - w zasadzie każda hodowla posiada jakiegoś championa w swojej historii i to wcale nie musi gwarantować wysokiej jakości szczeniąt. Jeżeli oboje rodzice zdobyli najwyższe tytuły, istnieje większa szansa na doskonałe szczenięta.
• "Jesteśmy najwieksza hodowlą" - Co to znaczy? Pamiętaj, ze jakość nie znaczy ilość.
  
  Hodowca z reputacją
  
• Bardzo dokładnie dobiera rodziców. Suka ma tylko jeden miot w roku
• Na szczenięta z jego hodowli ludzie zapisują sie z wyprzedzeniem.
• Dba o zdrowie swoich psów, prowadzi profilaktyczne badania i chetnie o tym opowiada przyszłemu właścicielowi.
• Bardzo dokładnie wypytuje przyszłego własciciela i pomaga wybrać szczenię z odpowiednim charakterem.
• Wymaga, aby własciciel przekazywał informacje o psie, jak najczęściej.
• Wymaga, aby pies sprzedany jako pet (zwierzę niewystawowe, czyli z "usterkami" nie zagrażajacymi życiu, ale dyskwalifikujacymi z dalszej hodowli, np.: źle wybarwienie sierści, nieprawidłowy zgryz, dodatkowa lub brak korony) został wykastrowany, a suka wysterylizowana.
• Nalega, aby pies został mu oddany, jeżeli wlaściciel nie może go dłużej trzymać lub nie spełnia wymogów odpowiedzialnego właściciela.
• Wyjaśnia wszystkie wątpliwości i wspomaga w każdej chwili życia psa.
  
  Hodowca, wobec którego pojawiły sie wątpliwości
  
• Niechętnie odpowiada na pytania
• Często rozmnaża swoje psy. Szczenieta są co kilka miesięcy.
• Decyduje się na szczenięta zgodnie z myśla "bo to milo mieć małe psiaki".
• Nigdy nie wymaga sterylizacji, ani kastracji w przypadku sprzedaży psów o niższej wartości hodowlanej.
• Uważa, że wszelkie badania są zbędne. Jego psy są zawsze zdrowe.
• Nie może pokazać rodowodów rodziców.
• Podaje przyszłemu właścicielowi malo ważne informacje. Nie zastanawia się nad temperamentem zwierząt, a co za tym idzie nie jest ważne dla niego, czy pies odpowiada charakterem przyszłemu właścicielowi.
• Radzi właścicielowi, aby wziął więcej niż jedno szczenię.
• Nie zadaje żadnych pytań na temat stylu życia nowego własciciela.