Pierwsze dni razem

Gdy przywieziesz szczeniaka do domu, daj mu trochę czasu i swobody na zapoznanie się z otoczeniem. Na pewno będzie przestraszony i zagubiony. Musi obwąchac każdy kąt zanim poczuje się bezpiecznie, a to może zabrać kilka dni. Dopilnuj, aby w czasie zapoznawania się z terenem, nic go nie przestraszyło - żaden nagły czy głośny dźwiek, itp. Opiekuj się nim delikatnie i troskliwie, aby jak najbardziej bezstresowo przetrwał ten ciężki okres. Nie zmuszaj go na siłę do zwiedzania wszystkich pomieszczeń od razu, jeśli nie będzie chciał. Staraj się też być zawsze w jego pobliżu, tak aby cię widział i wiedział że jesteś obok.

Do czasu zakończenia serii szczepień (informacje otrzymasz od hodowcy), szczeniak nie powinien wychodzić na zewnątrz. Nie jest jeszcze w pełni odporny na choroby i pasożyty, mógłby więc, bardzo łatwo coś złapać. Jeśli nie posiadasz ogrodu, do tego czasu szczeniak będzie musiał załatwiać swoje potrzeby na gazetę. Wyznacz do tego celu jedno miejsce i miej tam stale rozlożoną warstwę gazet. Szczeniak zazwyczaj będzie załatwiał się po obudzeniu i kilka minut po posiłku. Dopiero po okolo 6 miesiącach, pies zacznie wytrzymywać 8 godzin bez załatwiania się. Przez pierwsze kilka tygodni, będzie to robił co 4 godziny, przygotuj się więc na wstawanie w nocy (jesli posiadasz ogród i od razu chcesz przyzwyczaić psa do toalety na zewnątrz). Jeśli zdarzy mu sie wpadka i załatwi się poza gazetą, w żadnym wypadku nie należy na niego krzyczeć (czy wkladać nos w odchody), lecz szybko przenieść na gazetę i pochwalić.

Pierwsza noc zazwyczaj jest najgorsza. Możesz spodziewac się że szczeniak będzie piszczał i próbował wejść do twojego łóżka. Bardzo ciężko jest pozostać nieczułym na takie błagalne skomlenie. Jeśli nie chcesz aby spał razem z tobą, podchodź do niego co jakiś czas i pogłaszcz, ale nie bierz do łóżka. Jeśli mu na to pozwolisz, to prawdopodobnie nie uda ci się go oduczyć. Spanie z małym psem to duża przyjemność, ale spanie z duzym psem to mała przyjemność. Pojawiają się problemy, głównie z metrażem lóżka. Od razu podejmij decyzję i staraj się jej nie zmieniać. Pies który spał z właścicielem i został tego pozbawiony będzie się czuł nieszczęśliwy.

Szczeniaki mają bardzo ostre zęby i siłę dobermana. Prawdopodobnie przez kilka pierwszych tygodni, będą namiętnie gdyźć wszystko co im wpadnie do pyszczka. Szczególnie buty. Gdy zabiorą się za coś czego nie powinny zniszczyć, powiedz stanowczo NIE, zabierz mu tę rzecz i daj w zamian zabawke. Nigdy nie dawaj starych butów, psy nie odróżniaja starych rzeczy od nowych i po zjedzeniu tych zniszczonych, zabiorą się za nastepne. Nie baw się w przeciąganie liny, wyrywanie zabawki z pyska, czy inne zabawy mogące wywołać u psa agresje. Ty puścisz linke myśląc ze kończysz zabawę, ale twój pies będzie myślał że wygrał i że jego pozycja w rodzinie może być większa niż twoja (więcej informacji na ten temat w dziale Nauka). Znajdź też w szafie stare spodnie w których nie pokazujesz się znajomym, na pewno się przydadzę. Szczeniak będzie się wspinał po twoich nogach i próbował na ciebie skakać, a pazurki ma bardzo ostre. Po kilku tygodniach sytuacja się poprawia, zazwyczaj w momencie gdy właściciel traci już nadzieję.

Etapy rozwoju w skrócie:

Pomiędzy 8 a 11 tygodniem szczenię poznaje uczucie strachu. Wszelkie złe doświadczenia w tym okresie mogą spowodować, że stanie się nadmiernie lękliwy. W tej fazie rozwoju należy traktować malca bardzo delikatnie i chronić przed przykrymi doświadczeniami. Unikać gwałtownych reakcji, ruchów oraz nagłych głośnych dzwięków, które mogą go przestraszyć (czasem może go przestraszyć nawet głośne zamknięcie drzwi od szafy, czy gwizd czajnika).

Miedzy 12 a 16 tygodniem (4 miesiąc) szczeniak przechodzi fazę ząbkowania. W tym okresie będzie gryzł wszystko, co znajdzie. Zaczyna się też czuć pewniej w nowym domu i próbuje ustalić hierarchię stada, w którym się znajduje. Jest to bardzo dobry czas, aby zacząć trening ze szczeniakiem. Można zacząc od prostych komend typu "siad", "nie rusz", "do mnie".

Między 4 a 8 miesiącem pies może przechodzić fazę "ucieczek". W tym czasie, szczeniak, który przychodził na nasze wołanie, może nagle "ogłuchnąć" i pójść w przeciwną stronę. Takie zachowanie może trwać od kilku dni do kilku tygodni. Kiedy zauważymy taką skłonność warto zabrać psa na spacer w miejsce mu nieznane a na spacer w miejsca znane zabierać go na dłuższej smyczy. Podczas spaceru co jakiś czas wołać go, a gdy przyjdzie pochwalić go i dać smakołyk.

Pomiędzy 6 a 14 miesiącem, w organizmach suk i psów zachodzą duże zmiany hormonalne. Reakcje zwierząt na te zmiany mogą być bardzo różne ( podobnie jak u nastolatków). Najlepszym przykładem jest odmienna niż dotąd reakcja psa na dobrze znane rzeczy. Kosz na śmieci, obok którego zawsze przechodził spokojnie, może w nim teraz obudzić złość lub strach. Gdy pies zacznie szczekać na krzesło, które przesunięto w inne miejsce w pokoju, lub zacznie się bać worka ze śmieciami nie panikujmy. Reakcja właściciela na irracjonalne zachowanie psa może zaważyć na jego przyszłej psychice. Nie należy zachęcać ani zmuszać psa do podejścia i sprawdzenia rzeczy, obiektów wzbudzających lęk. Nie należy go też uspokajać, w ten sposób poczuje się chwalony za uczucie lęku. Najlepiej zignorować jego zachowanie, dać mu do zrozumienia że nic niezwykłego się nie dzieje.

Po osiągnięciu około roku pies może zechcieć przewartościować ( przetestować) hierarchię stada i podnieść w nim swą pozycję. Trzeba wtedy dawać jasne sygnały dotyczące naszych wymagań i być szczególnie konsekwentnym.